48 Jeuden zeden tegen hom: “Ie binnen n dikke Samaritoan! Der hoest n kwoaie gaist in joe, dat mout ja wel!”
49 Mor Jezus zee: “Der hoest gain kwoaie gaist in mie. t Is net aansom: ik acht mien Voader hoog, terwiel dat ie mie verachten.
50 Ik bin nait oet op aigen eer, dat dut n aander aal en dij kin der over oordailen.
51 Eerliekswoar: ain dij leeft noar wat of ik zegd heb, zel dood vervaast nooit in ogen kieken.”
52 Dou zeden Jeuden tegen hom: “Nou begriep wie dat ter n kwoaie gaist in joe hoest. Abraham is doudestieds sturven, profeten ook. Hou kom je der bie om te zeggen: ‘Ain dij leeft noar wat ik zegd heb, zel vervaast nooit gewoar worden wat doodgoan is!’
53 Ie binnen toch nait belangrieker as stamvoader Abraham! Dij is oet tied kommen net as profeten. Wat verbeel ie joe aiglieks wel!”
54 Jezus zee: “As ik miezulm eer, stelt dat niks veur. Mien Voader, dij eert mie en van hom zeg ie: ‘Hai is ons God,’
55 mor ie waiten èns nait wèl of e is. Ik ken hom aal. As k zeggen zol: ‘Ik ken hom nait,’ den zol k net zo’n leugenpuut wezen as ie. Mor k ken hom ja aal en k leef noar wat e zegd het.
56 Joen stamvoader Abraham het ter noar oetkeken om mien gloriedag mit te moaken. En dou e dij zain haar, was e slim blied.”
57 Dou zeden Jeuden: “Ie binnen nog gain fiefteg en ie hebben Abraham zain?”
58 “k Verzeker joe,” zee Jezus weerom, “eer Abraham der was, bin ik ter.”
59 Dou pakten ze stainen van grond òf om hom der mit te gooien. Mor hai kroop bezied en ging tou tempel oet.
