01Op eerste dag van week, smörgens hail vroug, gingen ze noar t graf tou mit bie zok kruden dij ze kloarmoakt haren.
02Ze vonden stain veur t graf votrold.
03Dou ze der ingoan wazzen, vonden ze Jezus zien liggoam nait.
04Ze wozzen nait wat of ze der van denken mozzen. Inains stonden doar twij manlu bie heur mit blinkende klaaier aan.
05Doar werden ze zo kèl van, dat ze sluigen ogen omdeel. Dij twij manlu zeden: “Wat zuik ie dij leeft, bie doden?
06Hier is e nait. Hai is opwekt. Wait ie nog wel wat of e tegen joe zegd het dou e nog in Galilea was?
07Dat Menskenzeun oetleverd worden mos aan zundege mensken en dat e kruzegd worden mos en op daarde dag weer opstoan zol?”
08Dou kwammen zien woorden heur weer in t zin.
09Ze gingen van t graf weerom en vertelden t aalmoal aan de elm en aal aandern.
10 Dij vraauwlu wazzen Maria oet Magdala, Johanna en Maria, Jakobus zien moeke. Ook d’aander vraauwlu dij bie heur wazzen, vertelden t weer aan apostels.
11 Dizze woorden kwammen leerlingen veur as proatjes. Ze wollen heur nait leuven.
12 Mor Petrus ging stoan en runde noar t graf tou. Dou e zok bukte, zag e bloots douken liggen. Hai ging weer noar hoes tou, hail verwonderd over wat of ter veurvalen was.
