01Jubel, onvruchtboare,
dij nooit kinder kregen het,
breek in jubeln oet en zing van joechaai,
al heb ie nooit vloagen kind.
Want verloaten vraauw het meer kinder
as vraauw, dij n man het – zegt de HEER.
02Moak meer roemte in joen tènt,
zet zaail van tènt wied open,
dou nait zuneg aan.
Moak joen schoorlienen laanger,
sloag joen tèntpinnen goud vaast.
03Want ie zellen joe oetdijen noar links en noar rechts,
joen noazoaten zellen boas worden over volken,
wonen goan ze in steden dij verloaten wazzen.
04Wees mor nait benaauwd, ie huiven joe nait te schoamen,
vuil joe nait vernederd, huiven nait rood om kop te worden.
Schaande van joen jonge joaren kin je vergeten,
aan smoad dat ie wedevraauw binnen, huif je nait laanger denken.
05Want hai, dij joe moakt het, is joen man,
HEER van de machten is zien noam,
joen verlözzer is Haailege van Israël,
God van haile eerde wordt hai nuimd.
06Joa, ie wazzen as n vraauw dij zitten loaten is, haildaal in neerloag,
dou de HEER joe raip.
Hou zol men zien eerste laifde versteuten kinnen? – zegt joen God.
07Eefkes mor heb ik joe in steek loaten,
mor ik breng joe weer bie nkander mit daip meedlieden.
08In n vloag van kwoadens heb ik joe mien gezicht
n ogenblik nait zain loaten,
mor ik ontfaarm mie over joe mit aiwege laifde
– zegt de HEER, dij joe verlöst.
09t Gaait mie as in tied van Noäch:
zo as ik dou sworen heb dat ale wotter van Noächsvloud
eerde nait meer overstromen zel,
zo dou ik ter nou n aid op
dat ik nooit meer kwoad wezen zel op joe
en joe nooit meer bedraaigen.
10 Al zollen baargen zok wieken,
en heuvels votlopen,
nait wieken van joe zel mien laifde,
nait votgoan mien verbond
– zegt de HEER, dij zok over joe ontfaarmt.