01Elk mensk krigt n bult zörg te verwaarken,
Adam zien noazoaten droagen n swoar jok,
van dag òf aan dat ze moeke heur schoot verloaten hebben,
aan dag tou dat ze weeromkommen noar moeke van ons aalmoal.
02Heur prakkezaaiern komt van t besef van wat kommen zel,
ze worden overheerst deur benaauwdens veur dag van heur dood.
03Dij op zien hoge, schitternde troon zit,
mor ook dij deelzit in stof en aask,
04dij roodsangen dragt, en kroon,
mor ook dij n roege, linnen boezeroen aan het –
05aalmoal hebben ze wait van gram en ofgunst, verbiestern en onrust,
baang wezen veur dood, vrok en roezie.
Snaachts op bèr, as ze rusten,
brengt sloap heur nije onrust,
06ze kriegen zuver gain rust,
in heur dreumen worden ze net zo muid as overdag,
verschrikt deur wat ze zain,
as mensken op vlucht veur oorlog.
07As nood t hoogst is, worden ze wakker,
verboasd dat ze baang wazzen veur niks.
08Zo gaait dat mit aal wat leeft, mit mensk en daaier,
mor bie zundoars is t nog zeuvenmoal slimmer;
09veur heur is t dood, geweld, stried, sweerd,
rampen, honger, onderdrokken en ploagen.
10 Dit wer aalmoal schoapen veur lu zunder wet of gezag,
veur heur is wottervloud kommen.
11 Ales wat tou eerde oetkomt, gaait noar eerde weerom,
ales wat tou wotter oetkomt, gaait noar zee weerom.
12 Ales dat mit n onrechtveerdege bedoulen geven wordt, vergaait,
mor traauw blift veur aaid bestoan.
13 Wat n onrechtveerdege bezit, is as n revier dij dreugvaalt,
as n weerlichtslag dij oetklinkt bie n regenbui.
14 Dij vrijgeveg is, wordt ter blied van,
dij dut wat nait mag, verlust zien levent.
15 Noageslacht van goddelozen vertakt zok nait,
t het minne worrels op n haarde rotsgrond,
16 t is as raait in onderwaal of aan kaant van revier,
dat veur aal aander gras aan oetropt wordt.
17 Goudgunsteghaid is as n lusthòf vol weldoaden,
en barmhaarteghaid holdt veur aaid zien weerde.
18 Dij van zien bezit leeft of zien waark, het t best,
mor dij n schat vindt, het t beter.
19 Kinder en baauw van n stad loaten dien noam deurleven,
mor beter as baaident is n onbesproken vraauw.
20 Wien en meziek moaken t haart blied,
mor beter as baaident is laifde veur wieshaid.
21 Floit en haarp moaken n alderlaifste wies,
mor beter as baaident is n mooie stem.
22 Groatsie en mooi wezen, mag men geern zain,
mor beter as baaident is t gewas dat opschut.
23 Goie kammeroaden trevven nkander op ofsproken tieden,
mor beter is t bie nkander wezen van man en vraauw.
24 n Behulpzoame bruier steunt in tied van nood,
mor beter is barmhaarteghaid dij redt.
25 Gold en zulver geven vasteghaid in t levent,
mor beter as baaident is goie road.
26 Bezit en kracht geven vertraauw in aigen weerde,
mor beter as baaident is ontzag veur de Heer.
Doar ontzag veur de Heer is, is naargens verlet om,
doar dij touholdt, huifstoe gain hulp zuiken.
27 Ontzag veur de Heer is as n lusthòf vol weldoaden,
t geft meer schut en schoel as n hoge posietsie.
28 Kind, goa nait as bedelder deur t levent,
t is beter te staarven as te bedeln.
29 Ain dij noar aandermans toavel kikt,
het gain levent dij dij noam verdaint.
Hai besmotjet zok mit aander zien eten,
n verstandeg en beschoafd mensk paast doar veur op.
30 n Onbeschoamd mensk bedelt vrundelk,
mor in zien inwendeghaid braandt n vuur.
