001n Kundeg laid van Asaf.
Heur tou, mien volk, noar mien onderricht,
zet joen oren open veur woorden dij ik zeg.
002Mien mond dou ik open veur olde wieshaid,
ik wil verhoalen oet laankmanstieden opkommen loaten.
003Wie hebben ze heurd, wie hebben der wait van,
ons veurolders hebben ze ons ja verteld.
004Wie willen ons kinder en kindskinder nait bekòrten,
mor t volgende geslacht vertellen
van lofzangen van de HEER,
van zien macht en van zien wonders dij hai doan het.
005Hai het zien getugenis aan Jakob geven
en verkundegde Israël zien onderwies,
ons veurzoaten het hai dij opdroagen,
dij aan heur kinder te leren.
006Dat n volgend geslacht der van ofwos
en kinder dij nog geboren worden mozzen,
opstoan zollen en t weer aan heur kinder vertellen.
007Dat dij ale vertraauw hebben zollen op God,
doaden van God nait vergeten zollen
en zien geboden in acht nemen.
008Dat ze nait wezen zollen as heur veurzoaten,
n steeg en bakstallegf + Steeg = n old woord veur koppeg; bakstalleg = dwaars.f* geslacht,
n geslacht dat t haart nait onder stuur haar,
mit n gaist dij gain ainmoud haar mit God.
009Dij van Efraïm,
boogschutters mit goie woapens,
muiken rechtsomkeert op dag van t gevecht.
010 Zai huilen heur nait aan t verbond mit God
en wollen nait leven noar zien onderricht.
011 Zai dochten nait meer aan zien doaden,
om zien wonders dij hai heur zain loaten haar.
012 t Gebeurde veur ogen van heur veurzoaten
dat hai n wonder dee in Egypte, in t veld van Soän,
013 hai spolde de zee en luit heur der deur trekken,
zee zette t wotter in t èn of was t n muur.
014 Hai laaidde heur overdag mit n wolk
en bie naacht mit licht van n vuur.
015 Hai spolde rotsen in woestijn
en gaf heur drinken in overvloud,
016 hai luit bronnen vluien oet n staaile rots,
dee t wotter omdeel lopen of wazzen t revieren.
017 Mor zai gingen deur mit tegen hom te zundegen,
mit heur rebulie tegen Alderhoogste, dou in dij wildernis.
018 Zai hebben God oetperbaaierd
en vruigen om zat eten.
019 Zai offrontaaierden God
mit te zeggen: “Kin God in woestijn
eten kloarzetten?
020 Woarachteg, hai sluig op rots,
der kwam wotter oet,
beken laipen over –
zol hai den ook brood geven kinnen
of zien volk van vlaais veurzain?”
021 Van dij gevolgen dat de HEER grammiedeg wer dou hai t heurde,
hai wer slim kwoad op Jakob,
zien vergrèldhaid op Israël wer aalaan slimmer.
022 Want zai haren God nait leufd,
nait op zien hulp vertraauwd.
023 Hai bestelde wolken boven heur,
hemeldeuren gingen open,
024 manna regende op heur deel.
Hai gaf heur hemels witzoad,
025 brood van engels atten zai aalmoal,
hai stuurde heur zat eten.
026 Hai juig aan hemel oostewind op,
zien kracht dee zudewind opsteken,
027 hai regende vlaais as stof op heur deel,
vogels machteg as zaandkorrels bie zee,
028 hai luit heur deelkommen midden in t kaamp,
om heur tènten tou.
029 Dou atten zai zok meer as zat,
hai gaf heur woar zai heur zinnen op zet haren.
030 Heur honger was amper over,
– ze haren mond nog nait leeg –
031 of God zien grammiedeghaid kwam op heur deel,
heur staarke kerels muik hai dood,
jonges van Israël werden ombrocht.
032 Mor zai bleven zundegen,
op zien wonders deden zai niks oet.
033 Dou muik hai n èn aan heur doagen mit n leste zucht,
en aan heur joaren mit n schok.
034 As hai heur doodmuik, den vruigen zai noar hom,
zai bekeerden zok en zöchten gaauwachteg om God,
035 dou kwam heur in t zin dat God heur rots was,
God, de Alderhoogste, heur verlözzer.
036 Mor zai muiken hom wat wies,
vertelden niks as leugens,
037 zai stonden nait van haarten aan zien zied,
wazzen nait traauw aan zien verbond.
038 Mor hai is barmhaarteg, vergeft heur zunde,
en let heur nait in t verdaarf lopen,
zien vergrèldhaid bindt hai ieder bòt weer in,
zien kwoadens holdt hai in tuur.
039 Hai nam in bedenk dat zai van vlaais en bloud binnen,
n zuchtje, dij votvlugt en nait weeromkomt.
040 Hou voak kwammen zai nait in opstand tegen hom in woestijn,
deden hom verdrait aan in dij wildernis,
041 ieder bòt wer God deur heur oetperbaaierd,
deden zai de Haailege van Israël verdrait!
042 t Kwam heur nait in t zin dat hai der haand in haar,
dij dag, dou hai heur löskocht van vijand,
043 dou hai zien taikens dee in Egypte
en zien wonders in t veld van Soän.
044 Zietakken van Nijl veraanderde hai in bloud,
van dij gevolgen dat zai der nait oet drinken konden.
045 Hai stuurde bremsters op heur òf, doar ze deur opvreten werden,
en kikkers, doar ze in omkwammen.
046 Hai dee heur gewas aan roepen,
wat ter nog over was aan sprinkhoanen.
047 Hai vernailde heur wienstòkken mit hoagelstainen,
heur viegebomen mit hoosbuien dij ales verrinnewaaiern.
048 Hai gaf heur daaiern pries aan hoagel,
heur vij aan bliksemsloagen.
049 Hai luit zien glìnneghaid op heur lös,
angstaanjoagende grammiedeghaid en kwoadhaid,
en stuurde heur rampen en onhaail.
050 Hai gaf zien glìnneghaid roem boan,
dood bespoarde hai heur nait,
heur vij gaf hai pries aan pest.
051 Hai trof ale manleke eerstelingen in Egypte,
t beste van heur levenskracht in tènten van Cham.
052 Mor zien volk luit hai opbreken as schoapen,
hai laaidde heur as n koppel deur woestijn,
053 hai laaidde heur vaaileg, zai huifden naargens baang veur wezen,
ze haren ja heur vijanden onder kregen.
054 Hai brocht heur noar zien haaileg kontraain,
noar baarg, doar zien rechterhaand beslag op legd haar,
055 hai juig volken veur heur oet,
verdailde mit meetlint t aarfdail,
in heur tènten luit hai stammen van Israël wonen.
056 Mor God wer deur heur oetperbaaierd, zai wazzen dwaars tegen Alderhoogste,
zai trokken heur niks aan van zien veurschriften,
057 zai weken òf en werden ontraauw net as heur veurzoaten,
zai wazzen onwis, net as n slappe boog,
058 zai aargerden hom mit ovverhögten
en muiken hom ofgunsteg mit heur ofgodsbeelden.
059 God heurde t, wer roazend,
en wees hail Israël òf.
060 Tabbernoakel van Silo om bie mensken te wonen,
luit hai in steek.
061 Hai het zien aarkf + Letterlek: “staarke macht”, mor net as in psaalm 132:8 wordt “aark” maind.f* priesgeven aan gevangenschop,
zien sieroad in handen van vijand,
062 zien volk gaf hai over aan t sweerd,
hai wer roazend om zien aarfdail.
063 Vuur verteerde heur jongkerels,
heur moagdjes werden nait prezen in bruloftslaiden,
064 heur priesters vuilen deur t sweerd,
heur wedevraauwen konden nait schraiven.
065 Dou wer de HEER wakker as ain dij sloapen het,
as n held dij weer nöchtern wordt noa wien,
066 hai sluig zien vijanden van achtern,
muik heur aiweg te schaande.
067 Tènt van Jozef dee hai weg,
en veur stam van Efraïm koos hai nait meer,
068 mor hai koos veur stam van Juda,
baarg Sion, doar hai zien nocht aan het.
069 Hai baauwde zien haailegdom hemelhoog,
op aiwege fonnementen, net as eerder.
070 Hai koos David oet, zien knecht,
en nam hom oet schoapkoven vandoan,
071 hai huil hom weg bie schoapen mit lammer,
om hedder te wezen van Jakob, zien volk,
van Israël, zien aarfdail.
072 Hai waaidde heur mit n zuver haart
en laaidde heur mit vaaste haand.
