Handelingen van apostels 28 : 1-10

⁰¹Dou we beholden aan laand kommen wazzen, dou eerst vernam we dat t aailaand Malta haitte.
⁰²t Volk doar haar t meroakel goud mit ons veur. Ze stoken brand in n grode stoapel holt en nammen ons altmoal in heur kring. Der kwam n bui over ons hèn en t was kold.
⁰³Dou Paulus n bos dreug holt bie nkander zöcht haar en op t vuur smeet, kroop doar deur hetten n adder oet. Dij beet zok in Paulus zien haand vaast.
⁰⁴Dou lu doar dat daaier aan zien haand hangen zagen, zeden ze tegen nkander: “Dij kerel is wis n moordenoar. Hai mag den oet zee red wezen, godin van gerechteghaid wol hom nait strieken loaten.”
⁰⁵Mor nee, hai schudde t daaier òf in t vuur en der kwam hom niks van over.
⁰⁶En lu mor wachten dat e opdienen zol of mor zo dood deelvalen. Mor aal hou laank ze ook wachten deden, ze zagen niks biezunders mit hom gebeuren. Dou sluig heur mainen om en zeden ze: “Hai is n god!”

⁰⁷Nou haar in omgeven van dij stee voogd van t aailaand, dij Publius haitte, n laandhoes. Dij gaf ons onderdak. Drij doag wer we doar let en zet.
⁰⁸Nou trof t zo, dat Publius zien voader op bèr lag. Hai haar t slim te stellen mit koorzen en deurgang. Paulus ging tou zien koamer in en beedde, legde hom handen op en muik hom weer beter.
⁰⁹Dou dat gebeurd was, kwammen ook aal aander lu van t aailaand dij kwoalen haren der op òf en luiten zok behandeln.
¹⁰ Ze gavven ons ook hail wat prezentjes. Dou we ofvoaren wollen, stopten ze ons tou doar of wie verlet om haren.