001Veur meziekmeester. Op wies van Jedutun. n Psaalm van David.
002Allain bie God kom ik tot rust,
hai is t dij mie redt.
003Hai allain is mien rots, mien redden, mien verschoel,
ik zel mie aaltied stoande holden.
004Hou laank nog zel ie ain beloagen mit verwieten
en bedraaigen hom aaltemoal?
Hai is n muur dij oet t lood is,
as n strinket dij omstöt wordt.
005Zai beroamen t plan hom te verdrieven van zien hoge post,
hebben heur nocht aan laigen,
zai priezen hom,
mor inwendeg vervluiken ze hom. qs selaqs*
006Rust bie God allain, zeg ik tegen miezulm,
doar ik op hoop, komt ja van hom.
007Hai allain is mien rots en mien redden doar ik vaaileg bin,
ik zel mie aaltied stoande holden.
008Bie God is mien redden en mien eer,
mien staarke rots, mien touvlocht is bie God.
009Vertraauw op hom op ale tieden, o volk,
stört veur hom joen haart oet,
bie God, doar kin men ja schoelen. qs selaqs*
010 Oadamskinder binnen ja niks as lucht,
niks as leugen binnen menskenkinder,
op weegschoal goan ze allain mor noar boven,
aal mitnkander wegen ze minder as niks.
011 Vertraauw nait op wat ie deur joen macht
joe touaigend hebben,
en verwacht niks van wat ie roofd hebben;
zet joen zinnen nait op bezit dat aanwast.
012 Ainmoal het God sproken,
twijmoal heb ik t heurd:
“Kracht is van God.”
013 Bie joe, Heer, is traauwe laifde,
ie vergelden mensken
noar heur waark.