17 Dou k noar Jeruzalem weeromgoan was, gebeurde t onder t beden in tempel dat ik boeten miezulm ruik
18 en hom zag. Hai zee tegen mie: ‘Moak dast votkomst! Gaauw hier tou Jeruzalem oet! Ze zellen ja toch nait aannemen wat ofstoe over mie vertelst.’
19 ‘Mor, Heer,’ zee ik, ‘lu hier waiten toch dat ik ter mien waark van muik overaal in sinagoges mensken dij in joe leufden, gevangen te zetten en òf te tiggeln.
20 Dou joen getuge Stefanus omhaals brocht wer, dat ik ter ook bie ston en t ter mit ains was en op klaaier paasde van lu dij hom doodmuiken?’
21 ‘ Goa op pad!’ zee e. ‘Ik wil die ja wied hiervandoan noar haaidens tousturen.’”
22 Aan dizze woorden tou bleven ze noar hom lustern. Mor dou begunden ze haard te roupen: “Moak hom van kaant! Zokkent is t levent nait weerd!”
23 Dou ze zo begunden te roazen, mit heur klaaier te gooien en stof in lucht te smieten,
24 gaf kommedant odder hom in kezèrn te brengen. Hai zee, ze zollen hom onder sloagen n verheur ofnemen. Den kon hai te waiten kommen om wat veur reden ze zo tegen hom tekeergingen.
25 Mor dou ze hom laankoet veurover trokken haren om hom mit raimen òf te tiggeln, zee Paulus tegen ofsier dij dainst haar: “Mag ie n Romaains börger wel giezeln en dat zunder dat e veroordaild is?”
26 Dou ofsier dat heurde, ging dij noar kommedant tou en brochde hom dat over. “Wat heb ie nou ommaans?” zee e. “Dij man is ja n Romaain!”
27 Kommedant op Paulus òf. “Heur es!” zee e, “bin ie n Romaain?” “Joa,” zee dij.
28 Dou kommedant weer: “Mie het t nog n kaptoal kost dat börgerrecht te kriegen.” “Mor ik,” zee Paulus, “bin alderdeegs as Romaains börger geboren!”
29 Op slag huilen lu dij Paulus verheuren zollen, handen thoes. En ook kommedant begunde hom te kniepen nou e deurkregen haar dat e mit n Romaain te doun haar en dat e dij toch n zet vastholden haar.