20 Hai ston op en ging noar zien voader tou.
Zien voader zag hom al van vèrren aankommen en wer zo aandoan dat e hom haard in muit laip en hom om haals vuil.
21 Zeun zee tegen hom: ‘Voader, ik heb zundegd tegen hemel en tegen joe. k Bin nait meer weerd dat k n zeun van joe hait.’
22 Mor voader zee tegen zien knechten: ‘Krieg gaauw t mooiste klaid en trek hom dat aan. Dou hom n ring om vinger en sandoalen om vouten.
23 Hoal t mestkaalf en slacht dij. Loat wie eten en feestvieren.
24 Mien zeun hier was ja dood en is weer leventeg worden! Wie wazzen hom kwiet en hai is weer vonden!’ Dou begunden ze te feestvieren.
25 Oldste zeun was op t laand. Dou e dicht bie ploats kwam, heurde hai meziek en daanzen.
26 Hai raip ain van knechten en vruig wat of ter wel nait te doun was.
27 Dij zee tegen hom: ‘Joen bruier is ter weer! En joen voader het t mestkaalf slachten loaten nou hai hom zond en wel weerom het.’
28 Mor hai wer kwoad en wol nait in hoes kommen. Dou kwam voader noar boeten tou om hom te beproaten.
29 Mor hai zee tegen zien voader: ‘Heur es even! Nou bin k al joaren bie joe in dainst en k bin nog nooit tegen joe ingoan. En mie heb ie nog nooit n keer n segebokje geven om feest te vieren mit mien kammeroaden.
30 Mor nou dij zeun van joe weeromkommen is, dij joen goud mit lözze vraauwlu der deur jagd het, heb ie veur hom t mestkaalf slachten loaten!’
31 Hai zee tegen hom: ‘Mien jong! Doe bist ja altied bie mie. En aal mienent is dienent.
32 Wie mouten toch feestvieren en blied wezen! Dien bruier hier was ja dood en is weer leventeg worden. Wie wazzen hom kwiet en hai is weer vonden!’”