19 Schrief dit laid op en leer t aan Isrelieten, leg heur t in mond, dat t veur mie n getugenis wezen mag tegen Isrelieten.
20 As ik heur brocht heb noar t laand dat overlopt van melk en hunneg – t laand dat ik heur voaders onder aid beloofd heb – en zai zok zat eten hebben en vet worden binnen, den zellen zai zok noar aander goden keren en dij dainen. Mie zellen zai aan zied zetten en mien verbond breken.
21 As rampen en ellèn zunder èn heur trevven, zel dit laid tegen heur getugen want heur noazoaten zellen nait opholden om t noa te vertellen. Nog veur ik heur noar t laand toubrocht heb, dat ik sworen heb om aan heur te geven, wait ik ja wat zai van plan binnen om te doun.”
22 Aigenste dag schreef Mozes dit laid op en leerde t aan Isrelieten.
23 Hai druig t laaiderschop over aan Jozua, zeun van Nun, en zee: “Wees staark en moudeg want doe zelst Isrelieten noar t laand brengen dat ik heur onder aid beloofd heb, en ik zel mit die wezen.”
24 Dou Mozes der haildaal kloar mit was om ale woorden van dizze wet in t bouk op te schrieven,
25 zee hai tegen Levieten, dij aark van t verbond van de HEER druigen:
26 “Neem dit wetbouk en leg t noast aark van t verbond van de HEER, joen God, dat t doar tegen joe getugen kin.
27 Ik wait ja dat ie tegendroadsk en stiefkopt binnen. Ie verzetten joe al tegen de HEER nou ik nog bie joe bin. Wat mout dat noa mien dood den wel nait worden!
28 Roup ale oldsten van joen stammen en joen veurmannen bie mie, den zel k heur dizze inzeggen geven en hemel en eerde tegen heur as getugen oproupen.
29 Ik wait ja, dat ie t noa mien dood hail slim verdaarven zellen en ofwieken van t pad doar ik joe opstuurd heb. Mor dommit zel t onhaail joe trevven, omdat ie doun wat kwoad is in ogen van de HEER en hom taargen mit wat joen handen moaken.”