36 Want de HEER zel recht doun aan zien volk,
zok over zien knechten ontfaarmen,
hai zugt dat heur kracht vergoan is,
sloaf en vrije aan t èn binnen.
37 Hai zel zeggen: ‘Woar binnen heur goden,
rots doar zai bie schoelden,
38 dij t vet van heur vlaaisovvers opatten
en wien van heur plengovvers opdronken?
Loaten dij in t èn kommen om joe te helpen,
loaten zai joe beschaarmen!
39 Dou der denk om dat ik t bin, ik allain,
boeten mie is ter gain God.
Ik loat staarven en ik moak leventeg,
ik sloag stokkend en ik moak weer hail,
mie moakt gainain t ofhandeg.
40 Ik steek mien haand oet noar hemel
en zeg: ‘Zo woar as ik aiweg leef,
41 as ik mien flikkernd sweerd schaarpt heb,
mien haand t oordail oetvoeren zel,
den zel ik mie vreken op mien tegenstanders,
vergelden brengen over dij mie hoaten.
42 Ik zel mien pielen doen moaken mit bloud,
mien sweerd zel vlaais vreten,
t bloud van heur dij versloagen
en heur dij gevangen nomen binnen,
aanvoerders van vijanden.”
43 Joechaait, noatsies over zien volk,
as hai verhoal hoalt veur t bloud van zien knechten,
vroak nemt op zien tegenstanders,
t weer goudmoakt mit zien laand en mit zien volk.”
44 Zo sprak Mozes, en hai en Jozua, zeun van Nun, luiten dit haile laid heuren doar t volk bie was.