Lucas 12:1-12

⁰¹In tied kwammen doezenden mensken bie nkander. Dij drongen zo, dat ze gounent onder vouten laipen. Dou zee e tegen zien leerlingen: “Woar joe veur Farizeeërs heur zoerdaig.” Doar bedoulde hai heur hugelderij mit.
⁰²“Der is niks ofdekt of t zel bloot kommen. En niks achterholden of t zel bekend worden.
⁰³Aal wat of ie bie duustern beproat hebben, zel bie lichten heurd worden. Wat of ie ain achter deur in t oor flusterd hebben, zel van doaken òf oetbezuund worden.
⁰⁴Tegen joe, mien vrunden, zeg ik: wees mor nait baang veur heur dij joe t levent benemen en joe den wieder niks doun kinnen.
⁰⁵Ik zel joe aanwies geven veur wèl of ie baang wezen zollen: wees baang veur hom dij macht het joe noa dood in hel te smieten. Zekerwoar! Ik zeg joe: veur hom zol ie baang wezen.
⁰⁶Dounen vief muskes gain twij sènt? En toch verget God gainain van heur.
⁰⁷Hoaren op joen kop binnen alderdeegs aalmoal teld. Wees doarom nait baang. Ie binnen meer weerd as n haile swaarm musken.
⁰⁸Ik zeg joe: elk dij bie mensken veur mie oetkomt, veur dij zel Menskenzeun ook oetkommen bie God zien engels!
⁰⁹Mor wèl of mie bie mensken nait kennen wil, van dij zel ik mien handen oftrekken bie God zien engels.
¹⁰ En elk dij n onvertogen woord zeggen zel aan t adres van Menskenzeun, dat zel hom vergeven worden. Mor wèl of hillege Gaist lèlk moakt, dat zel hom nait vergeven worden.
¹¹ As ze joe veurlaaiden veur Jeudse roaden, magistroaten en machthebbers, moak joe den mor gain zörgen hou of ie joe verweren mouten of wat of ie zeggen mouten.
¹² Hillege Gaist zel joe op t aigenste ogenblik t goie woord ingeven.”