01Op n keer was e woaraarns aan t beden. Dou e kloar was, zee ain van zien leerlingen tegen hom: “Heer, leer ie ons beden. Net zo as Johannes t zien leerlingen leerd het.”
02Hai zee tegen heur: “As ie beden, zeg den:
‘Voader in hemel,
dat joen noam haailegd worden zel,
dat joen keunenkriek kommen mag.
03t Brood doar wie verlet om hebben, geef ons dat vandoag.
04En reken ons nait tou wat of wie verkeerd doun,
net zo as wie vergeven elk dij ons wat aandut.
en breng ons nait in verlaaiden.’”
05Hai zee tegen heur: “Stel joe veur! Ain van joe zol n vrund hebben dij midden in naacht bie joe komt en zegt: ‘Vrund, lain mie drij broden.
06n Kammeroad van mie is op deurraais bie mie aankommen en ik heb niks om hom veur te zetten.’
07Mor hai zol in hoes blieven en zeggen: ‘Loat mie mit vree! Deur is al dicht. En mien kinder en ik binnen al op bèr. Ik kin nait opstoan om joe ze mit te doun.’
08Ik zeg joe: ook al zol e nait van bèr ofgoan en ze mitdoun omreden hai was zien vrund, den zol e tóch opstoan om zien vrijposteg optreden en hom geven doar e verlet om het.
09Doarom zeg ik joe: vroag en joe zel geven worden. Zuik en ie zellen vinden. Klop en veur joe zel opendoan worden.
10 Elkenain dij vragt, dij krigt ja. En dij zöcht, dij vindt. En dij klopt, dij zel opendoan worden.
11 Is ter n voader maank joe dij zien zeun n slaang geft as e om n vis vragt?
12 Of n schorpioun as e om n aai vragt?
13 As ie den, hou min of ie ook binnen, goie goaven aan joen kinder te geven waiten, houveulstemeer zel joen hemelse Voader hillege Gaist geven aan heur dij hom doar om vroagen doun.”