40 Dou Jezus weeromkwam muitte t volk hom op. Zai keken ja aalmoal noar hom oet.
41 Dou kwam der ain aan, dij Jaïrus haitte. Dij was boas van sinagoge. Hai luit zok veur Jezus zien vouten valen en smeekte hom bie hom thoes te kommen.
42 Hai haar noamelk mor ain kind, n wichtje van n joar of twaalf. Dij lag op staarven.
Ondertied dat hai der hènging, drong t volk zo op hom aan dat e t benaauwd kreeg.
43 n Vraauw dij al twaalf joar aan vluien lee en dij gainain vinden kind haar dij heur beter moaken kon,
44 kwam van achtern op hom tou. Ze kwam zeum van zien klaid aan en op slag huil t vluien bie heur op.
45 Jezus vruig: “Wèl het mie aanwèst?” Aalmoal zeden ze, ze haren t nait doan. Petrus zee: “Meester, t volk om joe tou drokt joe ja zuver plat!”
46 Mor Jezus zee: “Ain het mie aanwèst. Ik heb ja vernomen dat ter kracht van mie oetgoan is.”
47 Dou vraauw begreep dat e t toch vernomen haar, kwam ze trillend noader en luit zok veur hom deelvalen. Doar of aal t volk omtou ston, vertelde ze hom woarom ze hom aanwèst haar en dat ze op slag beter worden was.
48 Hai zee tegen heur: “Mien wicht, dien geleuf het die red. k Heb ter vree mit!”
49 Hai was nog aan de proat, doar komt ter ain van sinagoge aan mit bosschop: “Joen wichtje leeft nait meer. Zit mor nait laanger achter meester heer!”
50 Jezus heurde t en zee tegen hom: “Wees mor nait baang. Ie huiven allain mor te leuven. Den zel t mit heur wel goud kommen!”
51 Dou e bie t hoes kommen was, wol hai der gainain mit in hebben as Petrus, Johannes en Jakobus en voader en moeke van t wichtje.
52 Doar zatten ze aalmoal om heur te reren en zok op bòrst te sloagen. Mor hai zee: “Nait reren! Ze is nait sturven, mor ze slept.”
53 Ze laagden hom oet. Zai wozzen ja wel dat ze sturven was.
54 Hai pakte heur bie haand en raip: “Kind, kom in t èn!”
55 Zai begunde weer oam te hoalen en ze ston vot op. Hai onnaaierde, ze zollen heur eten geven.
56 Heur olders stonden der versteld van. Mor hai gaf heur inzeggen aan gainain te vertellen wat of ter veurvalen was.