001Veur meziekmeester. Op wies van: Stille doef van vèrren. Van David, n stil gebed, dou Filistijnen in Gat hom grepen haren.
002Wees mie genoadeg, o God, want mensken loeren op mie,
haile dag brengen strieders mie in t naauw.
003Mien vijanden loeren haile dag,
verschaaident strieden tegen mie, tröts as ze binnen.
004Op dag dat ik baang bin, vertraauw ik op joe.
005Op God, – zien woord pries ik –
op God vertraauw ik, ik bin nait baang,
wat zol n mensk mie aandoun?
006Haile dag bruken ze woorden dij zeer doun
en bedenken ze kwoad tegen mie.
007Ze valen aan, ze loeren,
ze goan mien gangen noa,
ze loeren op mien levent.
008Ze zellen heur straf toch nait ontlopen?
Teun joen vergrèldhaid, God, en sloag heur deel.
009Mien omswaarven heb ie optaikend,
gait mien troanen in joen wotterzak.
Staait ales nait op joen boukrol?
010 Op dag dat ik roup, zellen mien vijanden wieken,
want dit wait ik: God is bie mie.
011 Op God, – zien woord pries ik –
op de HEER, – zien woord pries ik –
012 op God vertraauw ik, ik bin nait baang,
wat zol n mensk mie aandoun?
013 Aan joe, o God, heb ik beloftes doan,
mit daankovvers zel ik joe betoalen,
014 ie hebben mien levent red van dood,
mien vouten woard veur stroekeln,
zodat ik veur joen ogen wandeln kin
in t licht van t levent.
