01Dou e wiederging, zag e onderwegens n man dij bie zien geboorte al blind was.
02“Rabbi,” vruigen zien leerlingen, “wèl het ter verkeerd doan, dat e blind geboren is? Hai of zien ollu?”
03Jezus zee: “Zien blindhaid het niks van doun mit wat hai of zien ollu verkeerd doan hebben. Hai is blind om ons zain te loaten wat of God apmoal kin.
04Zolaank as t daglicht ter is, mout wie dounde wezen mit t zulfde wat of hai dut dij mie stuurd het. Den wordt t naacht en is t niks weerd om te waarken.
05Zolaank k nog bie mensken bin, bin k t licht veur heur.”
06Dou e dat zegd haar, spijde hai op grond, muik ter wat smurrie van en smeerde dij op man zien ogen.
07“Goa t ter mor ofwasken in badhoes Siloäm,” zee e dou tegen hom. (Siloäm betaikent stuurd.) Man ging der hèn, wosk zien gezicht en dou e weeromkwam, kon e zain.
08Zien noabers en lu dij hom vrouger zulm as bedelder kend haren, vruigen den ook: “Is dat kerel nait dij altied zat te schooien?”
09“Joa, dat is hom,” zeden gounent, mor aandern zeden: “Nee, t is hom nait, hai liekt ter op.” Man zulm zee dou: “Ik bin t aal!”
10 Ze vruigen: “Mor hou bestaait t dast inains zain kinst?”
11 Hai zee: “n Man, Jezus hait e, muik wat smurrie en smeerde dat op mien ogen. Dou zee e tegen mie, k mos noar Siloäm goan en t ter weer ofwasken. Dou k hèngoan was en t ter ofwosken haar, kon k weer zain.”
12 Zai vruigen hom: “Woar is dij man?” “Dat wait k nait,” zegt e.
