01Dou der denk om! Wèl nait deur as tougang van schoapkove nemt, mor der woaraarns aans inklimt, dat is n daif, n rover.
02Mor hedder van schoapen, dij nemt deur om der in te kommen.
03Veur hom holdt wachter deur open en schoapen lustern noar hedder zien stem. Hai ropt zien aigen schoapen bie noam en nemt heur mit noar boeten tou.
04As e ze apmoal noar boeten dreven het, lopt e veur heur oet. Achter hom sjaauwen ze aan, ze kennen zien stem ja.
05Van n vremde mouten ze niks hebben, doar lopen ze bie vot: aandermans stem kennen ze ja nait.”
06Dit was n vergelieken dij Jezus heur veurhuil. Mor zai vuilden nait woar e t over haar.
07Jezus zee doarom aandermoal: “Dou der denk om! Deur, doar schoapen hèn noar binnen mouten, bin ik.
08Aal dij lu dij veur mie aan wazzen, binnen daiven en rovers. Schoapen hebben den ook nait noar heur lusterd.
09Dij deur, dat bin ik. Wèl deur mie hèn noar boeten gaait, kin gerust wezen. Dij zel mit mie mitgoan, noar binnen en noar boeten lopen en stee vinden om te waaiden.
10 n Daif komt bloots om te stelen, te vergraimen en dood te moaken. Mor ik bin kommen om te zörgen dat ze leventeg blieven en zat te eten hebben.
