01Over Amfípolis en Apollonia raaisden ze noar Tessalonica. Doar haren Jeuden n sinagoge.
02Zo as e wènd was, ging Paulus doar hèn en drij sabbatdoagen achternkander pruit e mit heur aan haand van de Schriften.
03Deur dij op te sloagen, brochde hai heur bie dat Messias lieden mos en oet dood opstoan. “En dit,” zee e, “is nou Messias: Jezus, dij ik joe verkundegen dou.”
04Gounent van heur luiten zok overtugen en sloten zok bie Paulus en Silas aan. Ook n haile bult Grieken dij God vereerden en nog al wat vernoame vraauwlu.
05Mor Jeuden konden dat nait goud zetten. Dat ze scharrelden oet t stroatvolk n poar deugennaiten op. Dij zörgden dat ze t volk achter zok aan kregen en brochten zo stad in rep en ruier. Ze trokken op Jason zien hoes òf en perbaaierden heur veur volksvergoadern te brengen.

001n Laid, n psaalm van David.

002Mien haart wait wat of t wil, o God,
zingen wil ik en speulen, dat is t wat ik wil.

003Wakker worden, haarp en citer,
ik wil t mörgenrood veurndag zingen.

004Ik zel joe priezen, HEER, maank volken,
veur joe speulen maank noatsies.

005Want hoger nog as hemel is joen gunst,
joen traauw aingoal aan wolken tou.

36 Ondertied dat ze t doar nog over haren, ston haizulm inains middenmaank heur en zee tegen heur: “Vree mit joe!”
37 Ze werden glad verallereerd en mainden dat ze n gaist zagen.
38 Hai zee tegen heur: “Woarom bin ie zo van streek? En woarom komt ter twievel in joe op?
39 Kiek mor noar mien handen en vouten. Ik bin t echt! Kom mie mor aan en bekiek mie mor. n Gaist het ja gain vlaais en bonken, zo as ie zain dat ik heb!”
40 Mit dat e dat zee, luit e heur zien handen en vouten zain.

001Van David, n psaalm.
Dit is t wat de HEER tegen mien heer zee:

“Goa zitten aan mien rechterhaand,

totdat ik dien vijanden hènzet heb

as n voutenbankje veur dien vouten.”

002De HEER stekt dien machtege staf
tou Sion oet:

heers middenmaank dien vijanden.

003Dien volk is gewilleg as t leger opkommen mout.
Mit t haaileg feestklaid aan komt t jonkgoud

veur die veurndag as daauw bie t rodoagen.

004De HEER het sworen, en t zel hom nait muiten:

001Veur meziekmeester. Op wies van: Stille doef van vèrren. Van David, n stil gebed, dou Filistijnen in Gat hom grepen haren.

002Wees mie genoadeg, o God, want mensken loeren op mie,
haile dag brengen strieders mie in t naauw.

003Mien vijanden loeren haile dag,
verschaaident strieden tegen mie, tröts as ze binnen.

004Op dag dat ik baang bin, vertraauw ik op joe.

005Op God, – zien woord pries ik –
op God vertraauw ik, ik bin nait baang,

wat zol n mensk mie aandoun?

006Haile dag bruken ze woorden dij zeer doun
en bedenken ze kwoad tegen mie.

007Ze valen aan, ze loeren,
ze goan mien gangen noa,

ze loeren op mien levent.

24 Aandermoal luiten ze man dij blind west haar bie heur roupen. Ze zeden: “Sweer dast woarhaid zeggen zelst! Wie veur ons waiten dat dij man n minne is.”
25 “Of e deugt of nait, dat wait k nait,” zee e, “mor ain ding wait k aal: eerst was k blind en nou inains kin k zain.”
26 Dou zeden ze: “Wat het e den mit die doan? Hou het e dien ogen beter moakt?”
27 Hai zee: “Dat heb k joe al zegd, mor ie lustern ja nait. Woarom wil ie t nou nog weer heuren? Ie willen toch gain leerlingen van hom worden, net as dij aandern?”
28 Dou raagden ze hom oet en zeden: “n Leerling van hom! Dat bist zulm! Mor wie, wie binnen Mozes zien leerlingen!
29 Van Mozes wait wie dat God mit hom proat het, mor dizzent, wie waiten èns nait woar of e heerkomt!”

13 Dou brochten ze man dij blind west haar noar Farizeeërs tou.
14 Nou was t net sabbat dou Jezus smurrie moakt haar en man van zien blindhaid ofhulpen haar.
15 Farizeeërs vruigen hom ook hou of t kwam dat e inains zain kon. “Hai dee mie wat smurrie op ogen,” zee e, “dou mos k dat ter weer ofwasken en nou kin k zain.”
16 n Stokkewat Farizeeërs zeden: “Hai holdt sabbat nait; den kin dij man nait bie God votkommen.” Mor aandern zeden: “Hou kin ain dij zo slecht is, zokse taikens zain loaten?” Ze wazzen t haildaal nait mitnkander ains.

01Dou e wiederging, zag e onderwegens n man dij bie zien geboorte al blind was.
02“Rabbi,” vruigen zien leerlingen, “wèl het ter verkeerd doan, dat e blind geboren is? Hai of zien ollu?”
03Jezus zee: “Zien blindhaid het niks van doun mit wat hai of zien ollu verkeerd doan hebben. Hai is blind om ons zain te loaten wat of God apmoal kin.
04Zolaank as t daglicht ter is, mout wie dounde wezen mit t zulfde wat of hai dut dij mie stuurd het. Den wordt t naacht en is t niks weerd om te waarken.
05Zolaank k nog bie mensken bin, bin k t licht veur heur.”

48 Jeuden zeden tegen hom: “Ie binnen n dikke Samaritoan! Der hoest n kwoaie gaist in joe, dat mout ja wel!”
49 Mor Jezus zee: “Der hoest gain kwoaie gaist in mie. t Is net aansom: ik acht mien Voader hoog, terwiel dat ie mie verachten.
50 Ik bin nait oet op aigen eer, dat dut n aander aal en dij kin der over oordailen.
51 Eerliekswoar: ain dij leeft noar wat of ik zegd heb, zel dood vervaast nooit in ogen kieken.”
52 Dou zeden Jeuden tegen hom: “Nou begriep wie dat ter n kwoaie gaist in joe hoest. Abraham is doudestieds sturven, profeten ook. Hou kom je der bie om te zeggen: ‘Ain dij leeft noar wat ik zegd heb, zel vervaast nooit gewoar worden wat doodgoan is!’

37 Dat ie van Abraham ofstammen, wait k ja wel. Toch wil ie mie dood hebben, want mien bosschop, doar wil ie nait aan.
38 k Heb t over wat ik bie mien Voader zain heb. Ie doun toch ook wat joen Voader joe veurholdt?”
39 “Wie hebben Abraham as stamvoader.” zeden ze. Dou zee Jezus: “As ie echt van Abraham ofstammen deden, zol je ook doun zo as hai.
40 Mor nee, ie willen mie doodmoaken, en k heb niks aans doan as joe woarhaid deurgeven dij k van God heurd heb. Zukswat dee Abraham nait.
41 Ie doun net as joen voader.” Dou zeden ze: “Wie binnen gain onechten, wie hebben mor ain Voader en dat is God zulm.”