07Op n haile hoge baargtop muik ie joen liggerij in odder;
doar ging ie hèn om joen ovver te brengen.
08Achter deur en stiel
zet ie joen onnure beelden hèn.
Wied bie mie weg heb ie joe schoamteloos oetkled;
ie kroepen op bèr, sloagen t dek wied open.
Ie moaken n akkoordje mit wèl ie zo geern sloapen willen,
ie bekieken heur schoamte.
09Mit eulie goan ie òf noar Melech,
rij smeer ie joe veur hom in.
Joen bodes stuur ie wied weg,
joa, tot daip in onderwereld tou.
10 Muid moakt joe aal dat geraais,
mor zeggen: “t Nut altmoal niks!” nee, dat dee ie nait.
Aaldeur weer kwam ie vannijs op krachten,
doarom vaal ie der nait bie deel.
11 Woar bin ie nog baang of benaauwd veur,
leugenbaisten dat ie binnen,
dij nait aan mie denken,
joe niks van mie aantrekken?
Joa, ik heb mond holden, dee ogen dicht,
en nou heb ie gain ontzag meer veur mie.
12 Ik zel ais openboar moaken
joen deugdzoamhaid
en joen goie waarken:
t nut joe altmoal niks!
13 As ie roupen,
zel joen haile godenboudel
joe nait redden kinnen.
Wind waait heur weg,
n luk poestje nemt heur al mit.
Mor dij bie mie zien touvlocht zöcht,
krigt mien laand tou aarvenis
en mien haailege baarg as bezit.