14 Men zegt: “Hoog stroaten op, hoog ze op,
moak boan der deur, roem ales op
doar mien volk last van het!”
15 Want, zo zegt de hoogverheven HEER,
dij troont veur aiweg – dij Haailege hait:
Ik bin de Haailege dij woont
op n verheven en haaileg stee,
mor net zo goud bie lu mit spiet en beraauw:
ik geef t vernederd gemoud nij levent,
en aan t versloagen haart weer moud.
16 Ik kloag joe nait veur aiweg aan,
en blief nait kwoad veur aaid.
Aans zol om mie votkwienen de levensgaist,
zoad, dat ikzulm moakt heb.
17 Om zien verkeerde doun
was ik even vergraimd,
mit ofkeerd gezicht sluig ik hom en was vergraimd.
Mor ontraauw ging e zien aigen gaang
dee, wat e zulm in kop haar.
18 Ik heb hom dwoalen zain,
ik wil hom beter moaken
en laaiden, hom weer troosten.
19 Dij treuren van verdrait,
leg ik nou loflaidf + Der staait ainlieks “vrucht”. Doar worden gebeden van lof en daank mit bedould.f* op lippen,
Vree, joa vree veur t volk wied weg en veur lu stoef bie,
– zegt de HEER. Ik zel heur beter moaken.
20 Mor minne lu binnen as roezege zee,
dij mor nait bedoaren wil;
zien golven waarken sliek en klaai omhoog.
21 Veur min goud is gain vree – zegt mien God.