001Veur meziekmeester. Van David, dainstknecht van de HEER.
002t Kwoad schuunt goddelozen in,
daip in zien haart staait hom gain ontzag veur God veur ogen.
003Hai nemt t nait al te naauw,
hai het gain benul van schuld, gain ofkeer van t verkeerde.
004Hai het mond vol van leugens en bedrog,
wies wezen en gouddoun – doar is e mit opholden,
005op bèr brudt hai zien leugens oet,
hai gaait verkeerde kaant oet,
t kwoade gaait hai nait oet zied.
006Joen gunst, o HEER, is hemelhoog,
joen traauw tot aan wolken tou,
007joen gerechteghaid as hoge baargen,
joen recht zo wied as oceoan,
mensken en daaiern red ie, o HEER.
008Wat is joen laifde wat weerd, o God,
mensken schoelen in schaar van joen vleugels,
009zai eten zok zat aan overvloud van joen hoes,
ie loaten heur drinken oet beken van bliedschop,
010 want bie joe is wèl van ale leven,
deur joen licht zain wie licht.
011 Geef aaltied weer joen gunst aan dij joe kennen
en joen gerechteghaid aan dij oprecht van haart binnen.
012 Loat vouten van trötse lu mie nait vertrappen,
loat handen van minne lu mie nait verjoagen.
013 Doar liggen ze, dij minne lu – deelvalen,
deelstöt, ze kinnen nait meer in t èn kommen.