01De HEER zien aarm kin t wel ofrekken as t om redden gaait,
en heuren kin e ook as t wezen mout,
02mor joen minne meneuvels
schaaiden joe van joen God;
deur joen zunden
holdt hai veur joe zien gezicht bezied
en heurt joe nait.
03Onder t bloud zitten joen handen,
aan joen vingers hangt misdoad;
wat joe over lippen komt, binnen leugens,
joen tong het t drok mit minne zoaken.
04Gainain daint mit recht n aanklacht in,
gain perses wordt meer eerlek voerd.
Men baauwt op niks of naks,
men lugt mor om roak,
swoar gaait men van kwoaie opzet,
en onhaail brengt men in wereld.
05Aaier van n adder brouden ze oet,
ze weven spinwebben.
Dij van heur aaier et, gaait ter aan dood,
as men ze openbrekt, kropt ter n slaang oet.
06Heur raag kin men gain klaaier van moaken,
wat ze moakt hebben, kin men nait aantrekken.
Heur waark is haailloos,
kloar geweld is t, wat heur handen doun.
07Heur vouten stoeven op t onrecht òf,
zo haard as ze kinnen vergaiten ze onschuldeg bloud.
Heur plannen binnen haailloos,
t is ain en aal puun en ofbroak doar of ze kommen.
08Weg van vree waiten ze niks van,
in heur voutspoor is gain recht te bekennen.
Kronkelpoaden, aans nemen ze nait,
dij der op komt, kent gain vree.
