03Vannijs richtte Ester zok tou keunenk. Zai luit zok veur zien vouten deelvalen en smeekte hom dat hai t minne plan van Haman, noazoat van Agag, dij e tegen Jeuden beroamd haar, mislukken loaten zol.
04Keunenk langde Ester golden scepter tou. Zai kwam in t èn, ging veur keunenk stoan
05en zee: “As keunenk t goud tou liekt en as ik zien genegenhaid wonnen heb, as keunenk t rechtveerdeg vindt en as ik hom behoag, loat der den n schrieven oetgoan om braiven in te trekken doar t plan in staait van Haman, zeun van Hammedata, noazoat van Agag, om Jeuden oet te reuden in ale gewesten van keunenk.
06Want hou zol ik t onhaail aanzain kinnen dat over mien volk kommen zol? Hou zol ik t aanzain kinnen dat mien volk oetreud wordt?”
07Keunenk Ahasveros zee tegen keunegin Ester en Jeud Mordechai: “t Hoes van Haman heb ik al aan Ester geven en homzulm heb ik op n poal spietsen loaten, omdat hai zok aan Jeuden vergriepen wol.
08Wat joe nou goud tou liekt wat Jeuden aangaait, schrief dat oet noam van keunenk en zegel dat mit zegelring van keunenk. Want n schrieven dat oet noam van keunenk schreven is en zegeld mit zegelring van keunenk, kin nooit herroupen worden.”

01Zo wazzen keunenk en Haman weer bie keunegin Ester om feestmoal mit heur te holden.
02Ook op dizze twijde dag, dou zai aan t wien drinken wazzen, zee keunenk tegen Ester: “Wat is joen verzuik, keunegin Ester? t Zel joe toustoan worden. Woar vroag ie om? Al is t ook haalfschaid van t keunenkriek – ie kriegen t.”
03Dou zee keunegin Ester: “As ik joen genegenhaid wonnen heb, keunenk, en as keunenk dat behoagt, spoar mien levent en dat van mien volk den. Dat is wat ik joe vroagen wil, dat is mien wèns.
04Want wie binnen verkocht, ik en mien volk, om kepot, doodmoakt en oetreud te worden. As men ons bloots as sloaven en sloavinnen verkocht haar, den zol k mie stil holden. Dat haar ja nait slim genog west om keunenk mit lasteg te valen.”
05“Wèl is t en woar is hai, dij hom t in kop hoald het om zoks te doun?” vruig Ahasveros aan keunegin Ester.
06Ester zee: “n Vijand, n minne, dij filaaine doar, Haman!”
Haman wer benaauwd dou hai zag hou keunenk en keunegin noar hom keken.
07Vergramd kwam keunenk in t èn, zien wien luit e stoan. Hai ging in toen van t pelaais, mor Haman bleef stoan om keunegin Ester om zien levent te smeken, want hai haar deur dat zien ondergang bie keunenk vaast ston.

01Aigenste naacht kreeg keunenk gain wenk in ogen. Hai luit t bouk mit kronieken brengen en dij werden keunenk veurlezen.
02Dou men tegenkwam wat Mordechai aan t licht brocht haar over Bigtan en Teres, twij hofdainders dij tou deurwachters van keunenk heurden, en dij keunenk Ahasveros van kaant moaken wollen,
03zee keunenk: “Wat veur eer en onderschaaiden het Mordechai doarveur kregen?” Hofdainders van keunenk zeden: “Gainent.”
04Doarop vruig keunenk: “Wèl is ter in veurhof?” Nou was Haman krekt in t boetenste veurhof kommen om tegen keunenk te zeggen dat hai Mordechai spietsen zol op n poal dij hai veur hom opricht haar.
05Hofdainders zeden: “Haman is in veurhof.” “Loat hom der in,” zee keunenk.
06Dou Haman der in kwam, zee keunenk tegen hom: “Wat zel men doun mit ain dij keunenk onderschaaiden wil?” Haman dochde bie zokzulm: Wèl aans zol keunenk groder eer bewiezen willen as mie?

27 Dou ging e vot. Veur t tolhoes zag e n tollenoar zitten. Dij haitte Levi. Hai zee tegen hom: “Goa mit mie!”
28 Dou luit e ales achter en ging mit hom.
29 Levi luit in zien hoes n grode moaltied veur hom kloarmoaken. Der was n haile koppel tollenoars en aander lu dij bie heur aan toavel wazzen.
30 Farizeeërs en schriftgeleerden naarden tegen zien leerlingen en zeden: “Woarom eet en drink ie mit tollenoars en zundoars?”
31 Jezus zee tegen heur:
32 “Dij zond binnen, hebben gain verlet om dokter, mor dij zaik binnen aal. Ik bin nait kommen om rechtveerdegen te roupen, mor zundoars dat ze zok bekeren.”

01Op daarde dag trok Ester n keunenksklaid aan en ging in binnenste veurhof van t keunenkliek pelaais. Doar bleef ze stoan, tegenover keunenkszoal. Keunenk zat op zien keunenklieke troon tegen ingang van zoal over.
02Dou keunenk keunegin Ester stoan zag, won zai zien genegenhaid, en keunenk langde Ester golden scepter tou dij hai in haand haar. Ester kwam dichterbie en kwam top van scepter aan.
03Keunenk zee tegen heur: “Wat is ter, keunegin Ester? Woar heb ie verlet om? Al is t ook haalfschaid van t keunenkriek, t zel joe geven worden.”
04Dou zee Ester: “As keunenk dat wat tou liekt, den zol keunenk vandoag mit Haman op t feestmoal kommen kinnen dat ik veur hom kloarmoakt heb.”
05“Hoal Haman opslag hier heer,” zee keunenk, “om te doun wat Ester wil.”

01Dou Mordechai vernam wat ter aalmoal gebeurd was, scheurde hai zien klaaier en bedekte zok mit zak en aask. Hai laip dwaars deur stad en schraifde bitter, oet ale macht.
02Zo kwam e aan poort van keunenk tou, want in raauwklaaier mog men nait tou poort van keunenk inkommen.
03In ale gewesten doar lastgeven en wet van keunenk aankommen wazzen, was der daibe raauw onder Jeuden. Ze vastten, reerden en kluigen. Verschaaident legden zok deel in zak en aask.

04Dou Ester heur dainsters en hofdainders dit aan heur vertelden, wer keunegin slim kèl. Zai stuurde klaaier veur Mordechai om aan te trekken in stee van zien raauwklaid, mor hai nam ze nait aan.

05Dou luit Ester Hatach bie zok kommen, ain van keunenk zien hofdainders dij heur tousteld wazzen, en gaf hom odders om Mordechai te vroagen noar t hou en woarom.
06Hatach ging noar Mordechai op stadsploats boeten poort van keunenk,

12 Doarom – zegt de HEER – kom nou bie mie weerom, mit hail joen haart, mit vasten, troanen en raauwen.
13 Scheur joen klááier nait, mor joen háárt! Kom bie de HEER, joen God, weerom. Hai is ja genoadeg en vol laifde. Hai staait altied kloar veur vergeven.
14 t Kin wezen dat hai zien vonnes intrekt en der spiet van krigt. Meschain het hai toch nog wat om joe te zegen! Den kin ie weer ovvers brengen van waait en wien aan de HEER, joen God.

15 Bloas ramshoorn op Sion,
kundeg n vastentied òf,

roup mensken op tou n plechteghaid.

16 Breng t volk bie nkander,
loat Israël zok zuvern.

Breng ze bie nkander, altmoal, ol mensken,

kinder, ook lutje potjes dij nog aan bòrst binnen.

Loat alderdeegs brudeman van bèr òf kommen,

As t rodoagen over baargen,

komt n volk dichterbie, groot en staark,

zo as ter nooit ain west het ale tieden deur

en der nooit weer ain kommen zel,

zo laank as mensken leven.

03Van veuren vretend vuur,
van achtern verterende vlam.

Veur heur ligt t laand as n hof van Eden,

n koale wildernis blift over achter heur –

der is gain ontlopen aan,

veur niks en naimand nait.

15 O, o, dij iezelke dag! Stoef bie is e,
dij dag van de HEER,

dij dag van wonder en geweld,

dij komt van de Geweldege!

16 Zag we mit aigen ogen t etendrinken al nait vernailen?
Is t blied gezang al nait verswonnen oet t hoes van ons God?

17 Onder dreuge kloeten ligt t zoad – veur niks,
opslagploatsen binnen verrinnewaaierd,

01Dit is t woord dat de HEER richtte tou Joël, Petuël zien zeun.

02Heur noar wat ik zeg, ie oldsten,
ie altmoal, inwoners van t laand, dou joen oren open!

Heb ie zoks ooit eerder mitmoakt,

of joen veurolden, meschain?

03Vertel t aan joen kinder,
loat joen kinder t weer aan heurent vertellen,

aine generoatsie aan aander.

04Wat aine sprinkhoan stoan luit, het aander ofknoagd,
wat twijde oversluig, het daarde ofmaaid,