04God, de HEER, het mie leerd hou of k proaten mout,
om weer op te fleuren lu, dij aan t èn binnen.
Mit ain woord moakt hai mie smörgens wakker,
smörgens schaarpt hai mien oren
dat ik as n schouljong goud lustern zel.
05God, de HEER, het mie t oor open doan
en ik heb mie nait verweerd,
ik bin der nait veur weken.
06Mien rug heb ik aanboden aan dij mie oftugen wollen,
en mien wangen aan heur dij mie de board oettrokken,
mien gezicht keerde ik nait òf van spot en spij.
07God, de HEER, helpt mie,
doarom kom ik nait bedrogen oet,
mien gezicht muik ik haard as n stain,
ik wait ja dat ik ter nait sneu bie weg kommen zel.
08Dij mie aan mien recht helpt, is stoef bie.
Wèl spant n rechtszoak tegen mie aan?
Loat we mor n perses begunnen!
Wèl is tegen mie?
Loat dij den mor opkommen!
09Kiek mor, God, de HEER, helpt mie –
wèl zol mie den nog veroordailen?
Joa, in roavels valen ze oet nkander,
as n klaid, aanvreten deur mòt.
10 Wèl van joe het ontzag veur de HEER,
lustert noar stem van zien knecht?
Loat, dij omstruunt in t duustern,
zunder ain sprankje licht,
vertraauwen op noam van de HEER,
en leunen op zien God.
11 Ie hier altmoal, dij vuur aanbuiten,
en brandende pielen in t rond leggen,
zulm mout ie deur hetten van joen vuur hèn goan,
deur brandende pielen dij ie zulm aanstoken hebben.
Mien aigen haand dut joe dit aan,
ie zellen der bie deelvalen van ellèn.