01Op daarde dag trok Ester n keunenksklaid aan en ging in binnenste veurhof van t keunenkliek pelaais. Doar bleef ze stoan, tegenover keunenkszoal. Keunenk zat op zien keunenklieke troon tegen ingang van zoal over.
02Dou keunenk keunegin Ester stoan zag, won zai zien genegenhaid, en keunenk langde Ester golden scepter tou dij hai in haand haar. Ester kwam dichterbie en kwam top van scepter aan.
03Keunenk zee tegen heur: “Wat is ter, keunegin Ester? Woar heb ie verlet om? Al is t ook haalfschaid van t keunenkriek, t zel joe geven worden.”
04Dou zee Ester: “As keunenk dat wat tou liekt, den zol keunenk vandoag mit Haman op t feestmoal kommen kinnen dat ik veur hom kloarmoakt heb.”
05“Hoal Haman opslag hier heer,” zee keunenk, “om te doun wat Ester wil.”