01 Aan Timoteüs, mien laif kind.
Dizze braif komt van Paulus, Christus Jezus zien apostel, dij God hebben wol om belofte van t levent dat in Christus Jezus is, over te brengen. Ik wèns die genoade, ontfaarmen en vree tou van God, de Voader, en van Christus Jezus, ons Heer.
03God, dij ik krekt as mien veurolden mit n zuver gewaiten vereer, bin k dankboar dat ik die nooit vergeten kin as ik snaachts of doags aan t beden bin.
04As ik aan dien troanen (bie t ofschaaid) terugdenk, verlang ik ter slim noar, die weer te zain. Wat zel k den deurhèn blied wezen!
05Den komt mie dien eerlieks geleuf in t zin. Dat haren eerder dien opoe Loïs en dien moeke Eunike. En nou hestoe t ook, doar bin k wis van.
06Doarom breng ik die nog ais onder t oog: reukel t vuur van God zien genoadegoave mor fiks op. Dij goave hest ja kregen dou ik die handen oplegde.
07God het ja gain baange schieterds van ons moakt, mor mensken dij mit kracht en laifde ain terechtwiezen.
08Schoam die der doarom nait veur van ons Heer te getugen. Schoam die net zo min veur mie hier in t gevang. Mor droag dien paart van t lieden veur t evengelie in God zien kracht.
09Hai het ons red en roupen veur n haailege bestemmen. Nait om wat of wie der van moakt haren, mor om wat hai zulm zok veurnomen haar oet genoade, ons toudocht in Jezus Christus al tiedstieden heer,
10 mor nou openboar worden deur t verschienen van ons redder, Christus Jezus, dij dood oetschoakeld het en t licht aanstoken van t levent dat nait vergoan kin. Dat dee e deur t evengelie,