01Astoe aannemen wilst, mien zeun, wat ik te zeggen heb,
astoe mien regels goud vastholdst,
02astoe dien oren op wieshaid richten wilst en dien haart op verstand,
03astoe boetendes om inzicht ropst en haardop vragst om nöchtern verstand,
04astoe doarnoar zöchst of t zulver was of aander verburgen schatten –
05den zelstoe begriepen, mien zeun, wat of t is om ontzag veur de HEER te hebben
en God kennen te leren.
06t Is de HEER dij wieshaid toulangt, oet zien mond kommen kennes en verstand.
07Rechtveerdege lu verzekert hai n goie ofloop, dij oprecht heur gaang goan, beschaarmt hai.
08Hai woakt over wegen van t recht, hai woakt over t pad van t volk dat hom traauw blift.
09Den zelstoe waiten, mien zeun, wat of dat is: gerechteghaid, recht en eerliekhaid
en gevuil veur t rechte pad.
10 Want wieshaid zel in dien haart kommen, kennes zel die deugd doun.
11 Bedachtzoamhaid zel over die woaken, inzicht zel die redden,
12 astoe op verkeerde pad komst, astoe mit leugenachteg volk in aanroaken komst,
13 aal zok volk dat t rechte pad kwiet is en duustere wegen opgaait,
14 aal zok volk dat t laifst t verkeerde dut en snaart over minne streken van slecht volk,
15 aal zok volk dat op kromme wegen gaait en op t verkeerde pad.
16 Inzicht zel die redden van n slechte vraauw, zo’n vremde vraauw mit gladde proat,
17 zo’n vraauw dij heur man in steek let en t verbond mit heur God vergeten het.
18 Heur hoes let zai te gronde goan, heur wegen laaiden noar de dood.
19 Van dij bie heur kommen, doar keert gainent van weerom, dij kommen nooit weer op t pad van t levent.
20 Doarom mostoe op t pad van goud volk blieven, op wegen van rechtveerdege lu.
21 Want rechtschoapen lu zellen t laand bewonen, rechtveerdeg volk zel doarin overblieven.
22 Mor goddelozen zellen tou t laand oetjagd worden en dij ontraauw binnen, worden oetreud.
