01O wai, hedders, deur wèl schoapen van mien koppel omkommen en verloren lopen – godssproak van de HEER.
02Doarom, zegt de HEER, Israëls God, tegen hedders dij mien volk waaiden: t Is joen schuld dat mien schoapen t pad biester worden binnen en oet nkander jagd. Ie hebben der nait veur zörgd. Mor ik zörg wel veur joe, aal joen misdoaden zel ik op joe verhoalen – godssproak van de HEER.
03Ik hoal schoapen dij overbleven binnen weer bie nkander oet ale landen vandoan doar ik ze hènjagd heb. Ik breng ze weerom noar heur gruinlaand. Vruchtboar zellen ze weer worden en aanwinnen in tal.
04Den stel ik hedders over heur aan dij heur eerlieks waaiden zellen. Ze huiven nait baang of benaauwd meer te wezen, der zel bie heur gainain kwiet worden – godssproak van de HEER.
05Leuf mie, der komt n tied dat ik n wettege telg van David opstoan loat – godssproak van de HEER. Hai zel bekwoam regaaiern en t laand besturen, rechtveerdeg en recht.
06Den wordt Juda vrij en leeft Israël vaaileg. Dit is noam dij men hom geft ‘HEER, ons gerechteghaid’.
07Der komt n tied – godssproak van de HEER – dat men nait meer zegt: ‘Zo wis as de HEER leeft, dij Isrelieten oet Egypte laaid het,’
08mor: ‘Zo wis as de HEER leeft, dij noazoaten van Israël weerombrocht het oet landen vandoan doar hai heur hènjagd haar. Wonen zellen ze weer op heur aigen gerechteghaid.”
