19 Zo komt t, keunenk Agrippa, dat ik aan dit vizioun oet hemel nait ongeheurzoam west heb.
20 Mor eerst aan mensken in Damascus en Jeruzalem, en dou in t haile Jeudse laand en aan haaidens heb ik verkundegd, ze zollen van gedachten veraandern en zok noar God toukeren en den ook n levent laaiden doar of dij veraandern aan te zain is.
21 Dat is reden woarom of Jeuden mie in tempel grepen hebben en perbaaierden mie omhaals te brengen.
22 Mor God het mie hulpen. Zo kon ik t aan vandoag tou volholden en getugen aan klaain en groot. Doarbie zeg k aans niks as wat of profeten en Mozes zegd hebben dat gebeuren zol.
23 Dat is: dat Messias lieden mos en dat e as eerste van doden dij oet t graf opstoan, t licht verkundegen zol aan dit volk en aan aander volken.”
24 Dou Paulus zok zo aan t verdedegen was, raip Festus haile haard: “Bist gek, Paulus! Aal dien geleerdhaid is die in kop sloagen!”
25 “Nee, excellenzie,” zee Paulus, “ik bin nait gek, nikstervan! Ik zeg woarhaid en k wait wat of k zeg.
26 Keunenk wait hier ja van en k huif mie nait inholden as k tegen hom spreek. Ik kin ja nait leuven dat ain van dizze dingen aan hom verbiegoan is. Dit het zok ja nait aan t voutenèn ofspeuld.
27 Leuf ie profeten, keunenk Agrippa? Dat dou ie! Dat wait ik!”
28 Mor Agrippa zee tegen Paulus: “Denk ie dat t zo makkelk gaait mie te beproaten en n christen van mie te moaken?”
29 “Ik wol God wel beden,” zee Paulus, “dat nait allenneg ie, mor aal dijent dij vandoag noar mie lustern doun, of t nou makkelk gaait of stoer, zo werden as ik bin. Mor den vanzulm zunder dizze kettens.”
30 Dou kwam keunenk in t èn en goeverneur ook, mit Bernice en t haile gezelschop.
31 Dou ze tou zoal oetgingen, zeden ze tegen nkander: “Dizze man dut niks doar dood of gevangenisstraf op staait.”
32 Agrippa zee tegen Festus: “Man haar al vrij wezen kind as e zok nait op kaaizer beroupen haar.”