Deuteronomium 21:1-9

01As ter op t laand dat de HEER, joen God, joe geft, ain vonden wordt dij om haals brocht is en t nait bekend is wèl hom doodmoakt het,
02den mouten joen oldsten en rechters te waark goan en opmeten hou wied of dij om haals brocht is, van steden in omtrek vandoan ligt.
03En oldsten van stad dij t dichtste ligt bie dij ombrocht is, mouten n jonkbaist nemen, doar nog gain waark mit doan is en dij nog nait onder t juk west het.
04Den mouten oldsten van dij stad t jonkbaist noar n beekdaal brengen doar altied wotter lopt, dat nait ontgonnen is en nait inzaaid. En in dat daal mouten zai t jonkbaist de nek breken.
05Den mouten Levitische priesters der over tou kommen. De HEER, joen God, het heur ja oetkozen om hom te dainen en zegen te geven in noam van de HEER. Heur oetsproak geldt veur elk verschil dat men het en elk geweldsmisdrief.
06Ale oldsten van dij stad dij t dichtste ligt bie dij ombrocht is, mouten heur handen wasken boven t jonkbaist doar in t daal de nek van broken is.
07Den mouten zai plechteg verkloaren: “Ons handen hebben dit bloud nait vergoten en ons ogen hebben t nait zain.
08Reken t joen volk dat ie verlöst hebben, HEER, nait aan en leg gain onschuldeg bloud in t midden van joen volk.” Den zel t bloud heur nait aanrekend worden.
09Zo mout ie t onschuldeg bloud oet joen midden weg doun, want zo dou ie wat recht is in ogen van de HEER.